PB | 1 mei: Sociale normen garanderen in een koolstofarme wereld

De ecologische noodsituatie vraagt ​​om ingrijpende veranderingen in onze levensstijl en onze economieën. Alle bedrijfstakken hebben in meer of mindere mate te maken met een noodzakelijke grootschalige reconversie. Net als onze verzorgingsstaat werd gevormd door de sociale strijd, ondergaat onze economie vandaag een noodzakelijke stevige ecologische correctie. In deze context, en in het licht van veranderingen die worden voorspeld, moeten we, om ze te garanderen, onze institutionele solidariteit heroverwegen.

De sociale zekerheid vormt de kern van het sociaal pact dat burgers en werknemers met elkaar verbindt. Deze sociale zekerheid wordt op verschillende manieren bedreigd. Ten eerste is de financiering ervan niet langer gegarandeerd in een samenleving die gedwongen of op vrijwillige basis, de traditionele groei moet afzweren. Zowel de kwesties van fiscale rechtvaardigheid als ecologische transitie vereisen dat de grondslag voor belastingen verandert. We moeten dus anticiperen en deze taxshift aansturen als we onze normen van sociale bescherming willen garanderen. Bovendien is de omvang van onze sociale dekking duidelijk onvoldoende wanneer nieuwe risico's zich voordoen, die van ecologische niet-transitie, die van onrechtvaardige transitie, maar ook die van ecologische transitie zelf.

Duizenden banen, miljarden salarissen, omzet en investeringen, hectares economische zones, hele sectoren zullen worden geheroriënteerd, sommigen zullen verdwijnen. Het gaat om alle sectoren die afhankelijk zijn van fossiele brandstoffen. Alle onderzoeken tonen aan dat de transitie naar een koolstofarme wereld minder kost en meer oplevert dan de huidige traagheid. Dat is een goede zaak, maar het gaat erom ervoor te zorgen dat niemand - werknemers, ondernemers, investeerders of consumenten - achterblijft.

Daarom hoop ik als minister dat de versterking van de sociale zekerheid en de rechten van werknemers centraal zal staan ​​in het proces van de Nationale Conferentie voor een rechtvaardige transitie die ik initieer, en dat dit proces uiteindelijk permanent wordt, onderdeel van onze instellingen. Ter gelegenheid van deze 1 mei roep ik burgers, activisten, vakbonden, werkgevers, verenigingen, bestuurders en wetenschappers op om zich bij mij aan te sluiten en hun eisen kenbaar te maken.

Het is tijd om samen te werken aan het invullen van de menselijke basisbehoeften en het respecteren van planetaire grenzen, om sociale rechtvaardigheid en ecologische rechtvaardigheid te combineren, om van de verzorgingsstaat naar de duurzame staat te gaan.