1 mei | Dag van de Arbeid
De Dag van de Arbeid herdenkt de grote arbeidsmobilisaties die in 1886 in Chicago werden gehouden om de 8-urige werkdag in te voeren. 8 uur arbeid, 8 uur vrije tijd en 8 uur slaap. Hoewel de arbeidswereld zich dankzij vele vorderingen in positieve zin heeft kunnen ontwikkelen, is dit patroon nog te vaak de norm en moeten wij toegeven dat er nog een lange weg te gaan is om tot een duurzaam model te komen, dat zowel mens als milieu respecteert.
De ecologische noodsituatie vraagt om ingrijpende veranderingen in onze levensstijl en economieën. Deze transformaties zullen nieuwe activiteiten en nieuwe banen opleveren, zoals blijkt uit de studie die in 2019 door de Europese Commissie is uitgevoerd. België zou het Europese land zijn dat het meest van de overgang zou profiteren. Of het nu gaat om het scheppen van werkgelegenheid (+80.000 eenheden) of om de stijging van het BBP (meer dan 2% tegen een Europees gemiddelde van 1,1%). Tal van bedrijfstakken, en dus ook werknemers, zullen in uiteenlopende mate de gevolgen van een noodzakelijke omschakeling ondervinden. Door nu al een beleid te ontwikkelen ter ondersteuning van degenen die in deze nieuwe sectoren zullen gaan werken, zullen wij de voorwaarden kunnen garanderen voor een overgang waarbij niemand aan de kant blijft staan. In dialoog met de betrokken sectoren (bouw, vervoer, industrie, energie en landbouw in het bijzonder) zullen de verschillende mogelijke trajecten voor een overgang naar een klimaatneutrale en sociaal rechtvaardige samenleving worden bekeken. Deze kwesties, die ik altijd heb verdedigd, vormen de leidraad voor mijn dagelijks optreden binnen de regering.
Het is vandaag dat wij samen de arbeidsvoorwaarden van morgen voorbereiden!
